Znaczenie zmartwychwstania Jezusa
Zmartwychwstanie Jezusa stanowi jedno z fundamentalnych zagadnień dzieła zbawienia i chrześcijańskiej wiary. Czym byłoby całe nauczanie Chrystusa bez faktu jego zmartwychwstania? Pisze o tym ap. Paweł z 1Koryntian 15,14: „A jeśli Chrystus nie został wzbudzony, tedy i kazanie nasze daremne, daremna też wasza wiara;”. Bez zmartwychwstania Chrystusa nie mogłoby się dokonać nasze zbawienie, ponieważ „nie mielibyśmy obecnie ani Arcykapłana, ani Pośrednika, ani wstawiającego się za nami Obrońcy, ani Głowy Kościoła”. Oto kilka istotnych aspektów tego zagadnienia:
1. W Liście do Rzymian 10,9 czytamy: „Bo jeśli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i uwierzysz w sercu swoim, że Bóg wzbudził go z martwych, zbawiony będziesz”. Z tego wynika, że wiara w zmartwychwstanie jest niezbędnym warunkiem zbawienia.
2. Na kolejny aspekt tego zagadnienia zwrócił uwagę ap. Piotr w 1 Liście 1,3, gdzie czytamy: „Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który według wielkiego miłosierdzia swego odrodził nas ku nadziei żywej przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa”. A zatem dzięki zmartwychwstaniu Jezusa zostaliśmy odrodzeni do cudownej nadziei, którą żywimy. Koresponduje z tym wypowiedź z Listu do Rzymian 6,5: „Bo jeśli wrośliśmy w podobieństwo jego śmierci, wrośniemy również w podobieństwo jego zmartwychwstania”.
3. Dalszy tekst wnoszący wiele do naszego zagadnienia, to Rzymian 4,24-25: „Ale ze względu na nas, którym ma to być poczytane i którzy wierzymy w tego, który wzbudził Jezusa, Pana naszego, z martwych, który został wydany za grzechy nasze i wzbudzony z martwych dla usprawiedliwienia naszego”. Z powyższego tekstu wynika, że dzieło usprawiedliwienia nie mogłoby być dokonane bez zmartwychwstania Jezusa.
4. Jeszcze jedną wypowiedź dotyczącą tego tematu znajdujemy w Liście do Rzymian 8,34: „Któż będzie potępiał? Jezus Chrystus, który umarł, więcej, zmartwychwstał, który jest po prawicy Boga, Ten przecież wstawia się za nami”. Zmartwychwstały Jezus pełni funkcje kapłańskie i wstawia się za swymi uczniami, wspiera nas w każdej chwili. Spełnia w ten sposób swą obietnicę z Mat. 28,20: „A oto ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata”. Bez zmartwychwstania nie byłoby to możliwe.
5. Najszerszą wypowiedź na temat znaczenia zmartwychwstania Jezusa znajdujemy w 15 rozdziale 1 Listu do Koryntian. W wersetach 3-5 ap. Paweł udowadnia fakt zmartwychwstania Jezusa powołując się na ponad 500 naocznych świadków, z których większość jeszcze żyła, gdy Paweł pisał swój list! Dalej – polemizując z tymi, którzy zaprzeczali prawdziwości nauki o zmartwychwstaniu – stwierdza: „Jeśli bowiem umarli nie bywają wzbudzeni, to i Chrystus nie został wzbudzony; A jeśli Chrystus nie został wzbudzony, daremna jest wiara wasza; jesteście jeszcze w swoich grzechach. Zatem i ci, którzy zasnęli w Chrystusie, poginęli. Jeśli tylko w tym życiu pokładamy nadzieję w Chrystusie, jesteśmy ze wszystkich ludzi najbardziej pożałowania godni. A jednak Chrystus został wzbudzony z martwych i jest pierwiastkiem tych, którzy zasnęli. Skoro bowiem przyszła przez człowieka śmierć, przez człowieka też przyszło zmartwychwstanie. Albowiem jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni” (w.16-22). Bez zmartwychwstania Jezusa nie zaistniałby pierwotny chrystianizm a ewangelia głoszona przez pierwszych chrześcijan byłaby zwykłym kłamstwem. Natomiast fakt zmartwychwstania Jezusa i głębokie zrozumienie jego znaczenia wzbudzał w nich nadzieję na zmartwychwstanie niebiańskie i wieczne życie w jedności z Jezusem i Bogiem Ojcem. Czy można sobie wyobrazić coś cudowniejszego?!
Nie dziwi zatem fakt, że pierwsi uczniowie z taką siłą, entuzjazmem i zapałem głosili dobrą nowinę o zmartwychwstałym Chrystusie, ich Panu i Nauczycielu. Dobitnie oddaje to fragment Dziejów Apostolskich 4:33: „Apostołowie zaś składali z wielką mocą świadectwo o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wielka łaska spoczywała na nich wszystkich”. Byli gotowi oddać swe życie za głoszenie tej prawdy i często musieli zapłacić taką cenę. Nikt i nic nie mogło ich powstrzymać od głoszenia. Na próby powstrzymania ich od tego mieli prostą odpowiedź: „My bowiem nie możemy nie mówić o tym, co widzieliśmy i słyszeliśmy” (Dzieje Apostolskie 4,20).
Każdy z nas powinien głęboko przemyśleć te sprawy, bo bez tej nauki nasze chrześcijańskie życie pozbawione byłoby głębszego sensu. Stałoby się jałowym egzystowaniem na tym „łez padole”, bez nadziei na wyzwolenie. Każdego dnia powinniśmy dziękować Bogu za dzieło odkupienia, dokonane w Chrystusie i realizowane dla naszego dobra dzięki jego zmartwychwstaniu.
Krzysztof Gołębiowski
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.