Kolejną ważną postacią, na jaką zwróciliśmy uwagę na naszej „drodze do Emaus” jest Abraham. Przyjrzyjmy się zatem tym słowom Biblii adresowanym do Abrahama, które proroczo wskazują na naszego Pana. Ufamy, że Pan towarzyszący nam w tej podróży odkryje te Pisma przed nami i sprawi, że pałające serce będzie gotowe do podjęcia nowych czynów wiary i miłości.
I. Teksty Starego Testamentu
Rodzaju 12:2-3 „Uczynię bowiem z ciebie wielki naród, będę ci błogosławił i twoje imię rozsławię: staniesz się błogosławieństwem. Będę błogosławił tym, którzy ciebie błogosławić będą, a tym, którzy tobie będą złorzeczyli, i Ja będę złorzeczył. Przez ciebie będą otrzymywały błogosławieństwo ludy całej ziemi” (BT).
Rodzaju 15:5 „Potem wyprowadził go na dwór i rzekł: „Spójrz w górę na niebo i policz gwiazdy, jeśli zdołasz je zliczyć. Tak będzie liczne potomstwo twoje”. I uwierzył w Jahwe, i uważał to za swoją sprawiedliwość. I rzekł do niego: „Ja jestem Jahwe, który cię wywiodłem z Ur Chaldejczyków, aby ci dać ziemią tę w posiadanie” (KUL).
Rdz 17:2-7 chcę bowiem zawrzeć moje przymierze pomiędzy Mną a tobą i dać ci niezmiernie liczne potomstwo”. Abram padł na oblicze, a Bóg tak do niego mówił: „Oto moje przymierze z tobą: staniesz się ojcem mnóstwa narodów. Nie będziesz więc odtąd nazywał się Abram, lecz imię twoje będzie Abraham, bo uczynię ciebie ojcem mnóstwa narodów. Sprawię, że będziesz niezmiernie płodny, tak że staniesz się ojcem narodów i pochodzić będą od ciebie królowie. Przymierze moje, które zawieram pomiędzy Mną a tobą oraz twoim potomstwem, będzie trwało z pokolenia w pokolenie jako przymierze wieczne, abym był Bogiem twoim, a potem twego potomstwa” (BT).
Rodzaju 18:18 Przecież ma się on stać ojcem wielkiego i potężnego narodu, i przez niego otrzymają błogosławieństwo wszystkie ludy ziemi.
Rodzaju 22:16-18 „Przysięgam na samego siebie, wyrocznia to Jahwe, ponieważ uczyniłeś to, iż nie odmówiłeś, mi twego syna jedynego, dlatego będę ci błogosławił i rozmnożę potomstwo twoje, jak gwiazdy na niebie i jak piasek, który jest na brzegu morza. Potomstwo twoje zdobędzie bramę swych nieprzyjaciół. Wszystkie narody będą błogosławione w twoim potomstwie, dlatego że usłuchałeś mego głosu” (KUL).
II. Omówienie tekstów Starego Testamentu
Wszystkie powyższe teksty są wypowiedziane w kontekście przymierza jakie zawarł z Abrahamem Bóg Jahwe. Przymierze to zawiera między innymi obietnicę ziemi i licznego potomstwa, przez które „otrzymają błogosławieństwo ludy całej ziemi”. Oczywistym jest, że może się to spełnić przez potomka Abrahama, którym okazał się nasz Pan, Jezus Chrystus. To jest rozszerzenie informacji z Protoewangelii. Wiemy już, że ten obiecany potomek, który 'zmiażdży głowę węża’, będzie potomkiem Abrahama. Skutkiem tego będzie błogosławieństwo dla wszystkich narodów ziemi. Oczyma wiary widzimy siebie wśród tych, którzy zostaną pobłogosławieni dzięki zwycięstwu, jakie odniósł nasz Pan.
III. Teksty Nowego Testamentu.
Dzieje Apostolskie 3:25-26 „Wy jesteście synami proroków i przymierza, które ustanowił Bóg względem waszych ojców, mówiąc do Abrahama: I w nasieniu twoim będą błogosławione wszystkie rody ziemi. Wam najpierw wzbudził Bóg swego Sługę i posłał Go, aby wam błogosławił w nawracaniu każdego z was od waszych niegodziwości” (PD). W tym fragmencie kazania ap. Piotra mamy odniesienie do tekstów, które zacytowaliśmy powyżej z Księgi Rodzaju wskazując współczesnym sobie Żydom, że przymierze Abrahama zaczyna się spełniać wśród nich przez zesłanie Sługi Boga, Jezusa, który im błogosławił w nawróceniu, które skutkowało ponownym narodzeniem i doświadczeniu cudownego spełnienia przymierza Abrahama.
Galacjan 3:8-9 „Pismo zaś, które przewidywało, że Bóg z wiary będzie usprawiedliwiał pogan, już wcześniej ogłosiło Abrahamowi: W tobie będą błogosławione wszystkie narody. Tak więc ci, którzy są z wiary, dostępują błogosławieństwa wraz z wierzącym Abrahamem” (PD). W tym fragmencie Listu do Galacjan, Paweł również odwołuje się do tekstów z Księgi Rodzaju. Ukazuje, że tego błogosławieństwa dostępują „ci, którzy są z wiary”. Jednak szerszy komentarz znajduje się w dalszych fragmentach Listu.
Galacjan 3:16 Obietnice zaś zostało ogłoszone Abrahamowi i jego nasieniu. Nie mówi: I nasionom, jako wielu, lecz jako jednemu: i twojemu nasieniu – którym jest Chrystus” (PD). W tym miejscu Paweł rozjaśnia sens wypowiedzi Księgi Rodzaju dotyczący „nasienia Abrahama” – odnosi go wprost do Jezusa Chrystusa i koryguje nasze patrzenie na nasienie, byśmy widzieli w potomstwie Abrahama jednego, Chrystusa. Jednak, to o czym mówi Paweł pod koniec trzeciego rozdziału Galacjan ma niesamowite zastosowanie do każdego, kto jest „w Chrystusie”.
Galacjan 3:27-29 „Bo wszyscy, ilu was było ochrzczonych w Chrystusa, odzialiście się w Chrystusa. Nie ma żyda ani Greka, nie ma niewolnika ani wolnego, nie ma mężczyzny ani kobiety, gdyż wy wszyscy jedno jesteście w Jezusie Chrystusie. A jeśli wy [należycie do] Chrystusa, to jesteście nasieniem Abrahama, dziedzicami – według obietnicy”. Wiele jest pięknych akcentów w tym tekście, które wskazują na dzieło Chrystusa, ale najbardziej zdumiewa, że jeżeli należymy do Chrystusa, to razem z Nim jesteśmy nasieniem Abrahama i dziedziczymy te cudowne obietnice!
IV. Podsumowanie
Przymierze z Abrahamem, to kolejny ważny krok w historii zbawienia. Oto został wybrany Abraham, z którym Bóg zawarł przymierze, na mocy którego miało spłynąć błogosławieństwo na wszystkie narody ziemi dzięki nasieniu Abrahama. Owym nasieniem, wg wykładni z Listu do Galacjan, jest jeden Jezus Chrystus oraz Ci którzy do Niego należą. Został zatem położony fundament, przez który nastąpi odnowienie wszystkiego i szatan i jego dzieło zostaną całkowicie i bezpowrotnie zniszczone. Powróci pełna harmonia we Wszechświecie, który będzie zjednoczony w oddawaniu chwały Najwyższemu. Amen.
Wszystkie wpisy z cyklu: „W drodze do Emaus”
Poniżej proponujemy filmik nawiązujący do tematu.
