Jom Kippur – Dzień Pojednania | Społeczność Chrześcijan

Księga Kapłańska

16:1 Następnie powiedział Jahwe do Mojżesza po śmierci dwóch synów Aarona, którzy pomarli, kiedy zbliżyli się do Jahwe. 16:2 Jahwe powiedział do Mojżesza: „Powiedz Aaronowi, swojemu bratu, żeby nie w każdym czasie wchodził do Miejsca Najświętszego poza zasłonę, przed przebłagalnię, która jest na arce, aby nie umarł, kiedy będę się ukazywać w obłoku nad przebłagalnią.

16:3 Oto jak Aaron będzie wchodzić do Miejsca Najświętszego:

weźmie młodego cielca na ofiarę przebłagalną i barana na ofiarę całopalną.

16:4 Ubierze się w tunikę świętą, lnianą, i w spodnie lniane, przepasze się pasem lnianym, włoży na głowę tiarę lnianą – to są święte szaty.

Wykąpie ciało w wodzie i

ubierze się w te szaty.

16:5 Od społeczności synów Izraela weźmie dwa kozły na ofiarę przebłagalną i jednego barana na ofiarę całopalną.

16:6 Potem Aaron przyprowadzi cielca na ofiarę przebłagalną za siebie samego i dokona przebłagania za siebie i za swój dom.

16:7 Weźmie dwa kozły i postawi je przed Jahwe, przed wejściem do Namiotu Spotkania. 16:8 Następnie Aaron rzuci losy o dwa kozły, jeden los dla Jahwe, drugi dla Azazela. 16:9 Potem Aaron przyprowadzi tego kozła, wylosowanego dla Jahwe, i złoży go na ofiarę przebłagalną. 16:10 Kozła wylosowanego dla Azazela postawi żywego przed Jahwe, aby dokonać na nim przebłagania, a potem wypędzić go dla Azazela na pustynię.

16:11 Potem Aaron przyprowadzi cielca na ofiarę przebłagalną za siebie i dokona przebłagania za siebie i za swój dom, zabije cielca na ofiarę przebłagalną za siebie samego.

16:12 Następnie weźmie pełną kadzielnicę węgli rozżarzonych z ołtarza, który jest przed Jahwe, i dwie pełne garści wonnego kadzidła w proszku i wniesie je poza zasłonę. 16:13 Rzuci kadzidło na ogień przed Jahwe. Obłok kadzidła okryje przebłagalnię, która jest na [Arce] Świadectwa, tak iż nie umrze.

16:14 Następnie weźmie trochę krwi cielca i pokropi palcem przed przebłagalnią od wschodu.

Siedem razy pokropi przed przebłagalnią palcem umoczonym we krwi.

16:15 Potem zabije kozła jako ofiarę przebłagalną za lud, wniesie krew jego poza zasłonę i uczyni z tą krwią to samo, co uczynił z krwią cielca. Pokropi nią przebłagalnię z góry i z przodu 16:16 i dokona przebłagania nad Miejscem Świętym za nieczystości synów Izraela i za ich przestępstwa według wszystkich ich grzechów. To samo uczyni z Namiotem Spotkania, który znajduje się u nich – w środku ich nieczystości.

16:17 Żaden człowiek nie będzie obecny w Namiocie Spotkania od chwili, kiedy Aaron wejdzie, aby dokonać obrzędu przebłagania w Miejscu Najświętszym, dopóki nie wyjdzie. Tak dokona przebłagania za siebie samego, za swój dom i za całe zgromadzenie Izraela.

16:18 Potem wyjdzie do ołtarza, który jest przed Jahwe, i dokona przebłagania nad nim. Weźmie trochę z krwi cielca i z krwi kozła i pomaże nią rogi dokoła ołtarza. 16:19 Następnie siedem razy pokropi go palcem umoczonym we krwi. W ten sposób oczyści go od nieczystości synów Izraela i poświęci go.

List do Hebrajczyków

9:24 Chrystus bowiem wszedł nie do świątyni, zbudowanej rękami ludzkimi, będącej odbiciem prawdziwej [świątyni], ale do samego nieba, aby teraz wstawiać się za nami przed obliczem Boga,

9:25 nie po to, aby się często miał ofiarować jak arcykapłan, który co roku wchodzi do świątyni z krwią cudzą.

9:26 Inaczej musiałby cierpieć wiele razy od stworzenia świata. A tymczasem raz jeden ukazał się teraz na końcu wieków na zgładzenie grzechów przez ofiarę z samego siebie.

9:27 A jak postanowione ludziom raz umrzeć, a potem sąd,

9:28 tak Chrystus raz jeden był ofiarowany dla zgładzenia grzechów wielu, drugi raz ukaże się nie w związku z grzechem, lecz dla zbawienia tych, którzy Go oczekują.

9:28 tak Chrystus raz jeden był ofiarowany dla zgładzenia grzechów wielu, drugi raz ukaże się nie w związku z grzechem, lecz dla zbawienia tych, którzy Go oczekują.9:28 tak Chrystus raz jeden był ofiarowany dla zgładzenia grzechów wielu, drugi raz ukaże się nie w związku z grzechem, lecz dla zbawienia tych, którzy Go oczekują.

16:20 Kiedy już ukończy obrzęd przebłagania nad Miejscem Świętym, Namiotem Spotkania i ołtarzem, każe przyprowadzić żywego kozła. 16:21 Aaron położy obie ręce na głowę żywego kozła, wyzna nad nim wszystkie winy synów Izraela, wszystkie ich przestępstwa dotyczące wszelkich ich grzechów, włoży je na głowę kozła i każe człowiekowi na to przeznaczonemu wypędzić go na pustynię. 16:22 W ten sposób kozioł zabierze ze sobą wszystkie ich winy do kraju jałowego. Ów człowiek wypędzi kozła na pustynię.

16:23 Wtedy Aaron wejdzie do Namiotu Spotkania, zdejmie szaty lniane, które włożył wchodząc do Miejsca Świętego, i położy je tam.

16:24 Wykąpie ciało w wodzie, w miejscu poświęconym,

włoży szaty,

wyjdzie, złoży swoją ofiarę całopalną, a także ofiarę całopalną w imieniu ludu, aby dokonać przebłagania za siebie i za lud. 16:25 Także tłuszcz ofiary przebłagalnej zamieni w dym na ołtarzu.

16:26 Człowiek, który wypędził kozła dla Azazela, wypierze ubranie, wykąpie ciało w wodzie, potem wróci do obozu. 16:27 Cielec zaś ofiary przebłagalnej i kozioł ofiary przebłagalnej, których krew była użyta do obrzędu przebłagania w Miejscu Świętym – będą wyniesione poza obóz i spalone ogniem razem ze skórą, mięsem i mierzwą. 16:28 Ten, który je spali, wypierze ubranie, wykąpie ciało w wodzie i wróci do obozu.

List do Hebrajczyków

13:10 Mamy ołtarz, z którego nie mają prawa spożywać ci, którzy służą przybytkowi.

13:11 Ciała bowiem tych zwierząt, których krew arcykapłan wnosi do świątyni jako ofiarę przebłagalną, pali się za obozem.

13:12 Dlatego i Jezus, aby krwią swoją uświęcić lud, cierpiał poza miastem.

13:13 Również i my wyjdźmy do Niego poza obóz, dzieląc z Nim Jego urągania.

13:14 Nie mamy tutaj trwałego miasta, ale szukamy tego, które ma przyjść.

13:15 Przez Niego więc składajmy Bogu ofiarę czci ustawicznie, to jest owoc warg, które wyznają Jego imię.

13:16 Nie zapominajcie o dobroczynności i wzajemnej więzi, gdyż cieszy się Bóg takimi ofiarami.

16:29 Oto dla was ustawa wieczysta: Dziesiątego dnia siódmego miesiąca będziecie pościć. Nie będziecie wykonywać żadnej pracy, ani tubylec, ani przybysz, który osiedlił się wśród was. 16:30 Bo tego dnia będzie za was dokonywane przebłaganie, aby oczyścić was od wszystkich grzechów. Przed Jahwe będziecie oczyszczeni.

16:31 Będzie to dla was święty szabat odpoczynku. Będziecie w tym dniu pościć. Jest to ustawa wieczysta.

16:32 Dokonywać będzie obrzędu przebłagania kapłan, który będzie namaszczony i wyświęcony na kapłaństwo na miejsce swego ojca. Włoży na siebie lniane szaty, szaty święte, 16:33 i dokona obrzędu przebłagania nad Miejscem Najświętszym, dokona też przebłagania nad Namiotem Spotkania, ołtarzem, a także za kapłanów i za cały lud zgromadzenia.

16:34 Będzie to dla was ustawa wieczysta, ażeby raz w roku dokonywano przebłagania za wszystkie grzechy synów Izraela”.

Uczyniono więc, jak Jahwe rozkazał Mojżeszowi.

List do Hebrajczyków

10:19 Mamy więc, bracia, pewność, iż wejdziemy do Miejsca Świętego przez krew Jezusa.

10:20 On nam zapoczątkował drogę nową i żywą przez zasłonę, to jest przez ciało swoje.

10:21 Mając zaś kapłana wielkiego, który jest nad domem Bożym,

10:22 przystąpmy z sercem prawym, z wiarą pełną, oczyszczeni na duszy od wszelkiego zła świadomego i obmyci na ciele wodą czystą*.

10:23 Trzymajmy się niewzruszenie nadziei, którą wyznajemy, bo godny jest zaufania Ten, który dał obietnicę.

10:24 Troszczmy się o siebie wzajemnie, by się zachęcać do miłości i do dobrych uczynków.

10:25 Nie opuszczajmy naszych wspólnych zebrań, jak się to stało zwyczajem niektórych, ale zachęcajmy się nawzajem, i to tym bardziej, im wyraźniej widzicie, że zbliża się dzień.

10:26 Jeśli bowiem dobrowolnie grzeszymy po otrzymaniu pełnego poznania prawdy, to już nie ma dla nas ofiary przebłagalnej za grzechy,

10:27 ale jedynie jakieś przerażające oczekiwanie sądu i żar ognia, który ma trawić przeciwników.

10:28 Kto przekracza Prawo Mojżeszowe, ponosi śmierć bez miłosierdzia na podstawie [zeznania] dwóch albo trzech świadków.

10:29 Pomyślcie, o ileż surowszej kary stanie się winien ten, kto by podeptał Syna Bożego i zbezcześcił krew Przymierza, przez którą został uświęcony, i obelżywie zachował się wobec Ducha łaski.

10:30 Znamy przecież Tego, który powiedział: Do Mnie [należy] pomsta i Ja odpłacę. I znowu: Sam Pan będzie sądził lud swój.

10:31 Straszną jest rzeczą wpaść w ręce Boga żyjącego.

* azazel” – z hebr. „ten, który się oddalił” lub „kozioł odesłany”.

* „obmyci wodą czysta” – zob:

Heb 9:10; Wj 29:4; Kpł 8:6; Eze 16:9; Eze 36:25; Za 13:1; Mt 3:11; Jn 3:5